Η εμφάνιση της «Νέας Σποράς» ήταν μια αναγκαιότητα σε μια πολύ δύσκολη πολιτική περίοδο, με σημαντικές πολιτικές εξελίξεις, που η πολιτική του Κόμματός μας έμπαινε σε σοβαρή δοκιμασία και αναπόδραστα θα είχε και τις ανάλογες αρνητικές ή θετικές συνέπειες στην πορεία του.
Στην κρίσιμη αυτή περίοδο όλα τα σημάδια έδειχναν ότι το έδαφος «έφευγε κάτω από τα πόδια μας». Υπήρχε ανάγκη να ακουστεί μια ψύχραιμη φωνή που θα ξεκαθάριζε όσο το δυνατόν με περισσότερη σαφήνεια το ποια έπρεπε να είναι η πολιτική του Κόμματος αλλά και η στάση των κομμουνιστών, των οπαδών και ψηφοφόρων απέναντι στο ίδιο τους το Κόμμα.
Το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης του Μάη του 2012, από τις ίδιες του τις παραμέτρους που το διαμόρφωσαν, μπορούσε εύκολα να οδηγήσει σε παραπλανητικές εκτιμήσεις, γιατί το Κόμμα σημείωσε αύξηση σε ποσοστό, σε ψήφους και έδρες στη Βουλή σε σχέση με τις βουλευτικές εκλογές του Οκτώβρη του 2009.
Β.Ε. (Μάης) 2012. Ψήφοι: 536.072. Ποσοστό: 8.50%. Έδρες: 26
Β.Ε. (Οκτώβρης) 2009. Ψήφοι: 517.249. Ποσοστό: 7.54%. Έδρες: 21
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ριζοσπάστης της Τρίτης της 8ης του Μάη κυκλοφόρησε με κύριο τίτλο «ΤΟ ΚΚΕ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ για το λαϊκό κίνημα διεκδίκησης – αντεπίθεσης»!
Η ηγεσία του Κόμματος, αποσπασμένη από τις πολιτικές εξελίξεις και τις κοινωνικές διεργασίες, δεν έβλεπε ή δεν ήθελε να ιδεί κατάματα το ποια ήταν η πραγματικότητα που έτεινε να διαμορφωθεί και τι κινδύνους περιέκλειε.
Από τη μια εκτιμούσε ότι: «Το εκλογικό αποτέλεσμα οδηγεί στην ενίσχυση της τάσης για αναπαλαίωση του πολιτικού σκηνικού όπως αυτό είχε διαμορφωθεί για τρεις δεκαετίες ως εναλλαγή της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, στην κυβέρνηση, καθώς τα δύο αυτά κόμματα υπέστησαν βαριά ήττα».
Από την άλλη, όμως, θεωρούσε ότι: «Ωστόσο το εκλογικό αποτέλεσμα δείχνει και τη θετική τάση που διαγράφεται, για ριζική ανατροπή στο επίπεδο της εξουσίας σε αντίθεση με τις χίμαιρες για εύκολη λύση». Το 8.5% της ήταν αρκετό για να προβαίνει σε τέτοιου είδους εκτιμήσεις.
Δεν φαίνεται να προβληματίστηκε ιδιαίτερα για την πολιτική συνθετότητα του εκλογικού αποτελέσματος. Ούτε από το γεγονός ότι σε μια περίοδο που μετακινήθηκαν 3.500.000 ψηφοφόροι το «κέρδος» του Κόμματος ήταν απογοητευτικό. Είχε αύξηση μόνο κατά 18.823 ψηφοφόρους. Ότι από μόνο του αυτό το γεγονός έδειχνε αρνητική τάση για την εκλογική και γενικότερη πορεία του Κόμματος.
Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές εμφανίζεται η «Νέα Σπορά», που με την πρώτη της ανάρτηση (26/05/2012) διατυπώνει την εκτίμησή της για το εκλογικό αποτέλεσμα: «Το εκλογικό αποτέλεσμα της 6ης του Μάη ανέδειξε για το κόμμα μας, το ηρωικό ΚΚΕ, την πιο βασική διαπίστωση που προκύπτει από τη συγκεκριμένη πολιτική συγκυρία. Το ΚΚΕ βρίσκεται σε πορεία απομόνωσης από την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, από τον ελληνικό λαό, εξ αιτίας της πολιτικής γραμμής που ακολουθεί, χρόνια τώρα, η ηγεσία του».
Την ίδια στιγμή δικαιολογεί την παραπάνω εκτίμηση ως εξής: «Η δυσκολία στην οποία έχει περιέλθει το κόμμα μας, από τη νέα διάταξη των πολιτικών δυνάμεων, είναι αποτέλεσμα της εγκληματικής, πραξικοπηματικής και μέχρι σήμερα αναιτιολόγητης εγκατάλειψης του προγράμματος του κόμματος εκ μέρους της ηγεσίας του, που ψηφίστηκε στο 15ο Συνέδριο, και της γραμμής που εφαρμόζει στο εργατικό κίνημα.
Σε μια εποχή που οι προβλέψεις και οι πρόνοιες του 15ου Συνεδρίου δικαιώθηκαν περίτρανα, η ηγεσία του κόμματος εγκατέλειψε την προσπάθεια να εφαρμόσει τη βασική του πρόταση, στο πνεύμα της σύγχρονης περιόδου που διανύουμε, προωθώντας τη δημιουργία του Αντιμονοπωλιακού Αντιιμπεριαλιστικού Δημοκρατικού Μετώπου, που θα διεκδικούσε και τη διακυβέρνηση της χώρας, με τη δημιουργία αντίστοιχης κυβέρνησης, που θα έκφραζε και θα στηριζόταν στην εργατική τάξη και τα μικροαστικά στρώματα της πόλης και του χωριού, στη νεολαία και τη διανόηση της χώρας μας, που θα συνένωνε αρμονικά την πάλη των εργαζομένων για τα άμεσα προβλήματά τους με την προοπτική του σοσιαλισμού».
Η συνέχεια για το Κόμμα μας ήταν καταλυτική. Στις εκλογές της 17ης Ιούνη υφίσταται συντριβή. Χάνει το 50% περίπου της εκλογικής του δύναμης. Δυστυχώς για εμάς δικαιωθήκαμε. Και λέμε δυστυχώς, γιατί εκ των πραγμάτων ήμασταν κομιστές άσκημων προβλέψεων, έστω και εάν επαληθεύτηκαν με δραματικό τρόπο.
Έκτοτε η χώρα μας χώνεται πιο βαθιά στο λάκκο της πολιτικής και οικονομικής εξάρτησης, της μνημονιακής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων που ακολούθησαν.
Πρόκειται για μια πολιτική που θα συνεχίσει και θα εντείνει τη μακρόχρονη εξαθλίωση των εργαζομένων και του ελληνικού λαού και την οικονομική στασιμότητα της χώρα μας.
Το Κόμμα μας, μετά τις αλλαγές που σημειώθηκαν στη διάταξη των πολιτικών δυνάμεων, βρίσκεται, ίσως, στην πιο δύσκολη καμπή της ιστορικής του διαδρομής. Οι όροι της πολιτικής του παρουσίας έχουν αλλάξει δραματικά σε βάρος του.
Έχει μειώσει αποφασιστικά τις δυνατότητές του να αναλαμβάνει πολιτικές πρωτοβουλίες, οι δυνάμεις του μειώθηκαν στο εργατικό κίνημα, παρά τις αλχημείες που χρησιμοποιεί η ηγεσία για να αποδείξει το αντίθετο, και μετά την οικονομική του κατάρρευση η θέση του έχει επιβαρυνθεί ακόμη περισσότερο.
Το 19ο Συνέδριο δεν έκανε τίποτα περισσότερο από το να επικυρώσει και να νομιμοποιήσει μια πολιτική που εφαρμοζόταν από χρόνια. Η αλλαγή της ηγεσίας δεν ήταν δυνατόν να φέρει και αλλαγή πολιτικής. Ίσως μόνο κάποια φραστικά στρογγυλέματα.
Σε αυτό το χρονικό διάστημα η «Νέα Σπορά», με τις παρεμβάσεις της, απέδειξε και τη βασική της κατεύθυνση που ακολουθεί απαρέγκλιτα στην κριτική της στάση απέναντι στην ηγεσία του Κόμματος αλλά και στο σχολιασμό των θεμάτων που επιλέγει να δημοσιεύσει.
Δεν θεωρεί ότι ο ρόλος του Κόμματος εξαντλήθηκε. Παράλληλα θεωρεί ότι οι βασικές επεξεργασίες του 15ου Συνεδρίου του Κόμματος επιβεβαιώθηκαν και ότι δεν έπρεπε να εγκαταλειφθούν και ότι πρέπει να επανέλθει το Κόμμα μας σε αυτές. Στο βασικό κορμό τους.
Αυτή η επαναφορά δεν είναι μια άκριτη κίνηση προς το παρελθόν και παίρνει υπόψη της τις αμφισημίες και τους συμβιβασμούς που περιείχαν οι αποφάσεις του 15ου Συνεδρίου, που επέτρεπαν πολλαπλές ερμηνείες και οι οποίες ταλάνισαν το Κόμμα μας. Δεν είναι, επίσης, μια άκριτη αποδοχή της προηγούμενης δράσης του Κόμματος και της λειτουργίας του.
Αυτές οι αμφισημίες και οι συμβιβασμοί αλλά και τα προβλήματα που υπήρχαν στη λειτουργία και τη δράση του Κόμματος έγιναν, τελικά, ο ιμάντας μιας μεθοδευμένης άρνησης και εγκατάλειψης των αποφάσεων του 15ου Συνεδρίου από την ηγεσία του Κόμματος.
Στο όνομα της αντιμετώπισης του δεξιού οπορτουνισμού και ρεφορμισμού, που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι υπήρχαν και τέτοιες εκφράσεις στο Κόμμα μας, όπως δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι υπήρχαν και αριστερίστικες εκφράσεις, το Κόμμα οδηγήθηκε στο να μπατάρει ολοκληρωτικά στον «αριστερό» οπορτουνισμό.
Επομένως η επαναφορά στα ντοκουμέντα του 15ου Συνεδρίου δεν είναι, ταυτόχρονα, και ένας εξωραϊσμός τους. Ούτε και μια υιοθέτηση «της προηγούμενης κατάστασης» a priori. Είναι πάνω απ’ όλα άρνηση του δεξιού και «αριστερού» οπορτουνισμού, είναι υπεράσπιση του Μαρξισμού – Λενινισμού.
Η «Νέα Σπορά» αναγνωρίζει την προσφορά των ντοκουμέντων του 15ου Συνεδρίου στη γενική προβληματική του Κόμματος, στην τακτική και τη στρατηγική του, χωρίς να αγνοεί «τα μεν, τα δε και τα αλλά» τους.
Στην κατεύθυνση αυτή προτίθεται να συνεχίσει η «Νέα Σπορά» με το νέο της ξεκίνημα, δημιουργώντας μια νέα λιτή ιστοσελίδα, εμπλουτίζοντας, όμως, την παρουσία της με νέες στήλες.
COMMENTS